Eyüphan Kaya
Psikolojik Rehberlik ve Danışmanlık takriben çeyrek asırdır eğitim öğretimimize kazandırılan bir mesleki kadrodur. Ancak üniversitelerimiz ciddi anlamda meslek mensubu yetişriremediği için bu meslekten kayda değer bir başarı elde edemedik şimdiye kadar. Bu meslek öyle “çalışırım öğrenirim” demekle olmuyor, benimseyerek, araştırarak, kendini yeniyerek yaşamak lazım.
Tabi PDRciler arasında okula ve insan kalitesine verdikleri katkılarla bir fark oluşturduğu da kesin.
Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik daha çok seküler yaklaşımlarla sözüm ona dünya ölçüleriyel öğrencilerle uğraştıkları için ekseriyet kişinin özgürlüğüne endeksli sorunlara yaklaşırlar, batının normlarıyla öğrenciye yol gösterirler, hatta bu yaklaşım bir kısmı aile düzenini bozucu bir iz bile bırakabiliyor.
Özgürlüğüne bak, rahat yaşa, kimsenin bu konuda seni zorlamaya hakkı yok ..vb. diyerek öğrenciyi perişan duruma bile düşürebiliyorlar. Onların da suçu yok çünkü okuduğu alan bunu tavsiye ediyor, bu yolu gösteriyor.
Yani gelen bir değerlendirme yapıldığında PDRnin eğitim öğretime kayda değer bir etkisi şimdiye kadar pek olmadı denebilir.
Sınıf Rehber Öğretmenlerine gelince bir emekli öğretmen, bir idareci olarak edindiğim izlenim bu rehberlik vesilesiyle öğrenciye çok şey verilmiştir, verilmeye devam ediliyor.
Şöyle de denilebilir PDR yabancı, Sınıf Rehber Öğretmeni yerli bir yaklaşımla çalışıyor, verimi ondan olsa gerek.
Diyelim ki bir okulda 300 öğrenci ve bir rehber öğretmen var, tabi ki tek kişi olarak 300 kişiye faydası zor dokunur. Ayrıca Rehber öğretmene daha çok sorunlu öğrenciler gönderiliyor. Ama bu okulda sınıf öğretmeni sınıf mecutlarını ortala 30 düşünürsek 10 kişi olur ve haftada bir saat sınıfa girerek belli bir program dahilinde birebir öğrencilerle ilgilenip, daha fayda sağlayabilir diye düşünüyorum.
Üstelik genellikle sınıf öğretmenine dersi en çok olan sınıf verilir, bu da öğrenciyi tanıma açıdan ikinci bir fırsat verir, Rehber öğretmen ise herhangi bir sınıfa doğru düzgün bir dersi bile yoktur.
İlginçtir bu rehberlik saatini öğrencilerle anlaşmalı olarak pasif hale getiren de oluyor. Yok efendim dersinize çalışın, serbet olup, rahatınıza bakın vs.
Sınıf öğretmeni sorumlu olduğu sınıfın tüm öğrencileriyle yüzyüze tanışıp başarı grafiğini yükseltebilir.
Tüm velileriyle tanışıp, velinin okula katkı vermesi ve sahiplenmesi konusunda eğitim öğretime bir katkı verebilir.
Sınıf Rehber Öğremenliğini de yeterli saatte bir sertifika programı düzenleyip bu konuda ehil kimselere verilmelidir.
Gerçekten işimiz zor, ama insan oğlu zorlukla maücaldele edebilecek bir kabiliyette yaratılmış ve mücadele ettikçe gelişir, verim kat sayısı artar.
Fi tarihte ben Alpaslan lisesinde okul müdürüydüm, o zaman “okul güvenliği ve sağlığı” adı altında tüm okullarda 12 saatlık bir seminerle bütün öğretmenlere veriliyordu, kış günü soğuk havada öğretmeni Mardin kapısına çağırmak bana mantıklı gelmedi, ben de Prestij otelin salonununda yer ayarladım ve öğretmenlerimi oraya davet ettim.
Ne yazık ki formatör arkadaş dersi iki gün ikişer saatle semineri 4 saaten daha az bir zamnda bitirdi, benim hevesim kurasğımda kaldı.
Ben en az 3+3 şeklinde şeklinde beklerken sözde işimizi kolaylaştırdı, ama aslında adamın anlatacağı o kadarmış. 12 saatin de ücretini aldı.
Yani seminer diyoruz ama orada da sıkıntı var.
Bir ara uyum seminelerine öğretmen olarak katıldım, bir bakıyordum ki sadece benim sınıfımda ders devam ediyor.Diğer arkadaşlar hemen dersi toparlayıp bitirmişler.
Yani kısacası dünyanın en zor işiyle uğraşıyoruz, öyle ki başarınız yedi aryı etkene bağlıdır, bir ayak aksarsa geminiz su alıyor.
Anlaşılan bu aşamada başarımıza bir renk katmak için Sınıf Rehber Öğretmenlerini aktif hale getirmek kısa vadede en iyi çözüm gözüküyor
Bize düşen bu hiç pes etmeden yola devam etmektir.
Haydi kolay gelsin.
