Yılbaşı kutlamaları; hemen hemen dünyanın birçok coğrafyasında kadın-içki-kumar üçlemesinin (adeta teslis) hâkim olduğu, Hristiyan topluluklarca kutlanan bir eğlence şeklidir.

Miladi bir yılın bitimi (31 Aralık) ile yeni yılın başlangıcı (1 Ocak) tarihindeki yılbaşı kutlamalarının yurdumuzda da özellikle son çeyrek asırda artan bir ilgiyle kutlanmakta olduğu dikkate şayandır.

Noel ve yılbaşı kutlamalarının Türkiye’de yılbaşı bağlamında genellikle birbirine karıştırılarak birleştirildiği ve bu sebeple kamuoyunda tüketim ve eğlenceye özendirici eğilimin bazı çevreler ve sektörlerce teşvik edilerek adeta fırsatçılık yapılıp vurgun yaptıkları bilinmektedir. 

Öte yandan yılbaşı kutlamaları ise dini ve milli kültürel değerlerimize aykırı birtakım âdet ve geleneklerle birlikte düzenlemek, kutlamalar esnasında kamuoyunu rahatsız edici ya da dinimizin emir ve yasaklarına, genel ahlâka ve toplumsal kurallara aykırı davranışlarda bulunmak kesinlikle doğru değildir. Bu toplumsal alışkanlığımız tamamen dini ve milli değerlerimizin dejenerasyonundan başka bir şey değildir. 

Eğer bu kutlama;

Bir büyük peygamberin Hz. İsa (AS)’ ın doğum gecesi olarak kutlanıyorsa bu kutlama; içki içmekle, çam ağacı katliamı yapmakla, dansöz oynatmakla, temsili noel baba (!) objelerinin hakim olduğu ortamlarda ve piyango çekilişi yapmak ve kumar oynanmakla mı kutlanır?

Hangi Müslüman ömrünün belli bir zaman dilimini-kesitini ben bütün manevi değer ve inançlarımı bir kenara koydum deyip dini inanç sınırlarını zorlayarak günah işleme cüretini kendinde görebilir?  

Böyle bir ortam ve eğlence zaman dilimi içinde Yılbaşı gecesinde büyük ikramiye olarak senin şansına ecel- Azrail  çıkarsa ömrün boyunca yaptığın iyi amellerinin bir amorti kadar değeri olmadığını bilmelisin. İşte şansına çıkması muhtemel bu büyük ikramiyeye (!) hazır mısın?   

Halbuki Yüce yaratanın bizlere bahşettiği en değerli ömür sermayemizin bu gibi zaman dilimlerini muhasebesini yapmayı kendimize bir fırsatı olarak  bilip değerlendirmeliyiz.. 

Bu gecenin kutlaması Kutlu doğumda Hz. Peygamberimizin doğum günü ve haftası formatında olmalıdır.

Bu anlayışla yeni bir yıla girerken geçmiş yılın ve yılların muhasebesini yaparak önümüzde kalan sınırlı zamanımızı daha iyi kullanma bilinci kazanmamızı ve yaşam tarzımızı İslami inanç ve ahlakımızın geliştirilmesine vesile olarak algılamamız gerekir. 

  Fethi KARAHÜSEYİN

                          Diyanet-Sen Giresun Şube Başkanı