Bulancak'a ilk traktör ve patoz getirenlerden yıllarca traktörü ve patozuyla Bulancak'ın simgesi maskotu haline gelen, ilçede herkes tarafından tanınan, herkesin yardımına koşan, sevilen sayılan, güler yüzlü, koca yürekli insan, İnece Köyünden Haçıvelioğullarından merhum Haydar'ın oğlu, Haydar, Feridun, Sezer, Ülkü Haçıvelioğlu'nun babaları , Melih Haçıvelioğlu'nun dedesi, (Patozcu) Mustafa HAÇIVELİOĞLU, 75 yaşında,  dün geçe gözlerini bir daha açmamak üzere yumdu.

2018 Yılı içerisinde açık kalp ameliyatı geçiren bir ay önce Giresun Devlet hastanesinden taburcu olan Mustafa HAÇIVELİOĞLU hastanede kaleme aldığı  ''GİDERİM'' adlı şiirle herkesin yüreğini bir kez daha yaktı. 

Mustafa HAÇIVELİOĞLU; yarın 13.4.2018 Cuma günü İnece Merkez Caminde Cuma namazına müteakip kılınacak cenaze namazından sonra aile kabristanlığın da toprağa verilecektir.

Mustafa HAÇIVELİOĞLU'na Allahtan rahmet, ailesine ve tüm sevenlerine sabır  diliyoruz. 

Mustafa HAÇIVELİOĞLU'nun Hastanede kaleme aldığı ''GİDERİM'' adlı şiiri:

GİDERİM

Ben Mustafa Haçıvelioğlu
75 yaşındayım!!!

Yaşamış olduğum hayatın zorluk ve kolaylıklarını aşağıdaki dizelerde sizlerin beğenisine sunuyorum.

Bu dünya da bir Hamdi’ye ağladım bir de kendime
Kim çare bulabilir kimin derdine
Bu dünya da yaşamak zormuş dostum zor.

Bin dokuzyüz kırk üç geldim Cihane
Çok ömrüm dertliydi azı şahane
Acel gelir baş ağrısı bahane
Bir gün bu dünyadan göçer gideriz

Çocuk yaşta öksüz kaldım babandan
Başka kimsem kalmamıştı anamdan
Gece gündüz çalışırdım durmadan
Neler ektik ise biçer gideriz

Kim çare olurki benim derdime
Dönmez degimen şu gelmezse pendine
Az rastladım insanların merdine
Kalanlara merhaba der gideriz

Hastayım tabibler derman bulmuyor
Gönül istediği işler olmuyor
Kimse bu dünyada bagi kalmıyor
Bizde eller gibi göçer gideriz

Bütün bedenimi kapladı sızı
Değirmen misali öğütür bizi
Kör olsun zalim feleğin gözü
Yakasız gömleği biçer gideriz

Başına bir bela gelmeyen bilmez
Genç olan zanneder ecelim gelmez
Hastanın halini sağ olan görmez
Zor günde dostları seçer gideriz

Dünya bir değirmen insanlar tahıl
Bin yılda yaşasan edecek zuhur
Ecel şerbeti acı bir zehir
Gün gelir onuda iceriz

Doktorlar söküp çıkardılar kalbimi
Nerde sevenlerim dostlarım hani
Öldükten sonra soranın beni
Yedi cetdine süver gideriz

Yaşamayı bilen geçermiş yüzü
Elliyi geçince göremez gözü
Başlar dizlerinde çok ağır sızı
Her gün bir kaba ilaç içer gideriz

Mustafa HAÇIVELİOĞLU