Canlı cansız özge ağlasın tek tek..
Muhsin Hakk’a doğru çağlayıp gitti..
Çok garip bir olgu, tuhaf bir gerçek..
’Üşüyorum’ diye bağlayıp gitti.
Yeşil çevre, temiz toplum ard arda,
Çileli yürekler kalmasın darda.
Tipide, borada, kışda, baharda..
Çileyi şiirle dağlayıp gitti.
Sevenlere yoldaş, gülde el oldu..
Umutlara önder, ufka yel oldu;
Dere oldu, ırmak oldu, sel oldu;
Büyük Birlik için çağlayıp gitti.
Bak hele kurguya, karmaşa dem dem,
Haber, yorum, demeç, çok farklı yemem
Kesseler de, Muhsin öldü diyemem..
Yaradan’a umut bağlayıp gitti.
Sivaslı Yiğido, Bizim Muhsin can,
Evreni titretti yaşanan heyecan.
Adam gibi adam söylerken her can
Abdi Beğ aşkını buğlayıp gitti.
Cennet çiçek tacın, Şebingül uyak;
Susma konuş, birşey söyle, çıra yak.
Ordu, Maraş, Sivas nutkuna bir bak,
Derini, yüzeyde sığlayıp gitti.
Canlı cansız özge ağlasın tek tek,
Muhsin, Hakk’a doğru çağlayıp gitti.
Çok garip bir olgu, tuhaf bir gerçek..
’Üşüyorum’ diye bağlayıp gitti..
Hikmet OKUYAR
ŞEBİNKARAHİSAR
hikmetokuyar-@hotmail.com