İhsan Yılmaz, öykülerinde olayların ilk göründüğü gibi olmadığını çarpıcı finallerle anlatıyor. Yazar okurunu, sarsıcı bir yolculuğa çıkarırken, kah mevsimlik çocuk işçilerin dramına, kah varoşlarda sıkışmış kayıp hayatlara, kah platonik aşkın gülümseten acınası haline tanıklık ettiriyor.

Kitaba ismini veren “Sınanmamış Kadın” öyküsünde ise, kadın erkek ilişkileriyle ilgili çarpıcı bir sorunun yanıtı aranıyor: “Sınanmamış Kadın erdemli sayılır mı?”

Öyküde, eşinin sandığı kadar kusursuz ve iffetli olup olmadığını takıntı haline getiren, “korkudan veya fırsat bulamamaktan bana sadıksa ben ona nasıl ahlaklı derim” diye düşünen bir adamın yakıcı bir sadakat testi anlatılıyor.

Öyküde okurun da empati kurması bekleniyor. Sevdiğimin sadakatini test etmeli miyim? Buna hakkım var mı? Test edersem sınavı geçebilir mi?

Peki ya siz… Sevdiğinizin sadakatini test etmeyi göze alabilir misiniz?

KİTABIN ARKA KAPAK YAZISI

“Cinselliği hiç yakıştıramadığım annem, babamı aldatmıştı, hem de yıllarca. Babam bildiğim adam babam değildi. Başımı iki yana sallayabildim. Sonra hışımla çıktım odadan. Gece annem öldü. O zamandan beri anneme olan hislerim karmakarışık. Aklıma geldiğinde duyduğum kızgınlık mı, küçümseme mi, özlem mi bilmiyorum…

Ölümün etkisini birkaç ay içinde atlattım. Her anımı sevgili karım dolduruyordu, başkasına ihtiyacım yoktu. Annemin ihanetini de unutmuştum. Ama hatırlatacak kişi tarihin yaprakları arasından çıkıp geldi. Hem de dört yüz yıl sonra, yaşamımı rayından çıkarmak üzere. Bu kişinin İspanyol yazar Miguel de Cervantes Saavedra olacağını kim tahmin edebilirdi ki?.. 

Kütüphanede Cervantes’in ‘Don Kişot’una en uygun yeri ararken, ortalardan rastgele bir sayfa açtım. Sadece birkaç saniye sürdü göz atmam, o sırada koyacağım yeri belirledim. Tam rafa kitabı kaldıracakken, açılan sayfada okuduğum o tek cümle beynimde patladı: ‘Sınanmamış kadın erdemli sayılmaz.’

Kütüphaneden çıkarken kararımı vermiştim…”

SELİM İLERİ:

“İhsan Yılmaz’ın öyküleriyle birkaç yıl önce tanışmıştım: İnsan ilişkilerine, farklı, deyiş yerindeyse, acıklı gülünç bir perspektiften bakan öyküler. Bazen iç burkucu, bazen ironiye yol alan. Ama hepsi de taze, diri, kendi sesi olan öyküler. Ve şimdi iyi ki gün ışığına çıkıyorlar.”

ELİF ŞAFAK:

“Okuyacağınız kitaba yön veren üç muhteşem “i” var: İroni, ifade gücü ve içtenlik. İhsan Yılmaz’ın öyküleri, tam da öykü sanatının ihmal edilmeye başladığı bir dönemde yepyeni bir solukla geliyor edebiyat dünyamıza. Hüzünlü ama coşkulu, gözlemci ve bilgili ama bir o kadar kibirden uzak... Adından söz ettirecek bir yazarın zihinlerde ve yüreklerde iz bırakacak hikayeleri ve karakterleriyle örülü bu kitap.”

NAZLI ERAY:

“İhsan Yılmaz’ın ‘Sınanmamış Kadın’ını okurken kadın ve erkek ile ilgili derin analizlerine hayran kaldım. Yaşamın her katında karşımıza çıkan bu etten kemikten ve capcanlı insanlar öylesine gerçek ve öylesine hakikiydiler ki, sorunlarla ve ruh karmaşalarıyla boğuşuyorlardı. Bu çelişkiler beni kitabın içine çekti. Çok başarılı bir yazarla karşı karşıya olduğumu anladım.”