ÇIĞLIKLA SUS ( ! )

Var olduğuma şükür ederek

İçimdeki tüm acıları avucumda

Dua ediyorum …

Şiirlerimdeki isyankarlıklar ve mutluluk dolu satırların

Bir yangının içime kadar işleyen alevlerindeki çoşkusu ile ..

Hayatıma bir kangren yara gibi giren

Hatıralarımı yakıyorum ..

Bir kibritin küçük ateşinde devleşen yüreğimin sesi

Şiirlerimi

Alışamadım ben kalabalığa…

Düşündükçe

Yetim bir çocuğu

Yada köprü altı açlarını

Ne yüreğim duruyor rahat ne başım yastıkta …

Sana sesleniyorum ben ey yürek ..

Dağ gibi büyüyen

Şiir sevdalısı

Yorgun aşık ….

Seni zikrediyorum ruhumu teslim alan güzel ..

Aşk ne haddime gül kokar

Emanet ağır sevmek aşığa hak ..

Beni kim kabul eder …!!!

Yüreğim sen sessizliği seversin

Sus o zaman

Sus hem de çığlık çığlığa sus……..

Ey sonuna gelmiş ömrün

Yorgun sevgilisi …

Bak ak çiçekler İstanbul sokaklarında alev aldı

Kızıl çalar

Özlemini …

Çıkmaz sokaklar çıkar arıyor

Ağlayacak ara, ara sokaklar bile sensizliğe ..

Bir acı oldun ki

Yüreğimde ruhum çapa yemiş derinlerde

Bana mı kaldı aşk niye talip oldun be yüreğim

Söylesene

Bir yetimin elinde ekmek

Sokakta açların

Gözlerinde büyümedin mi …

Ne ben ne sen be yüreğim bilmiyoruz hayatın

Adını yaşamanın tadını ..

Yorulduk …

Tekrar kaldır ellerini sema'ya

İman et aşka ….!!!!

Tamer KARAHAN