Değerli Okurlar!

35 yıllık meslek hayatımda, Görele’de olduğu kadar gazeteciler arasında ayırım yapan bir ilçe ve yönetici kisvesi görmedim.

Emekli olduktan sonra geldiğim Görele’de, bazıları gibi yan gelip yatacağıma elime tekrar kalemi alıp yazınca ister istemez birilerinin işine gelmez oldum.

Yazılarımı okuyanlar bilir. Doğru bildiğim yolda, babam olsa hatır etmem, yazarım. Tekerine çomak sokacakmışım, tanımam.. Hakk’tan, Haklıdan, Adaletten, hukuktan yana olduğum yazılarımdan bellidir.

Doğruluk, dürüstlük edebiyatı yapacakta değilim. Bilen biliyor zaten..Bu yazıyı yazmaktaki amacım, okurlarım ile; ne kadar zor şartlar altında gazetecilik yaptığımı paylaşmak istememdir.

Kalemim karşısında boynu kıldan ince olanlar, bana söz geçiremeyince çareyi yazdığım internet siteleri ya da gazete sahiplerine baş vurmakta buluyorlar.

Bekir Coşkun’un dediği gibi “Dokuz Köyden Kovuldum.”

İşte o köy, yani internet siteleri ile gazete sahipleri, üzerlerinde hâkimiyet kurmak isteyen irade karşısında dik duramadılar. Basın ilke ve esasları adına utanç verici bir tavırla, haksızın baskısına boyun eğip benim yazmamı engellediler.

Kalemimin keskin ucu, bazılarının canını acıttı.

Son olarak yaptığım haber karşılığında yine aynı oyun tezgâhlandı Görele’de. İnsanlık onur ve haysiyetine yakışmayan bu davranış, kara yaldızlı harflerle geçti basın tarihine..

Haklıdan yana tavır almak, haksıza haddini bildirmek yerine yine “Bunun sesini nasıl keseriz?” sorusuna cevap aradılar. Kumpası kurdular, mevki ve makam gücünü kullanarak, demokrasiye, hürriyete, insan haklarına gönül veren, haklıdan yana çizdiği çizgide yayın yapan gazete üzerinde irade beyan edip, etki altına almak için baskı uyguladılar.

En adi, en ilkel, en cahil toplumlarda bile örneğine rastlanılmayan bu baskı, diktatörlükle yönetilen ülkelerde dahi olmaz iken, Görele’de yaşatılmak ve kabul ettirilmek istenen bu uygulamayı protesto etmek en tabi ve demokratik hakkımız değil mi?

Ne yapıyoruz biz de bizi susturmak istiyorsunuz?

Sadece yazıyoruz. Yanlış gördüğümüzü yazıyoruz. Eleştiriyoruz. Demek ki yanlış yapıyorsunuz.. Yapmayın yanlışı.. Eğer adınızın önünde bir sıfatınız var ise, eğer idareci vasfınız var ise, attığınız adım ile habere konu olmanız doğal ve normaldir. “Beni haber yapma” ya da “ Beni haber yapamazsın” deme hakkınız olmadığı gibi lüksünüzde yoktur.

“Bu adam tehlikeli oldu. Bunun sesini keselim. Kesemezsek, yazdığı yerlere baskı uygulayalım” diyerek etik olmayan davranışlara başvuracağınız yerde aynaya bakarak kendinize çekidüzen verseniz daha iyi değil mi?

Biz gazeteciyiz. Savcı, yargıç, hakim değiliz.. Hiç kimseyi yargılamayız. Bu hakkımızın olmadığını bilir, haddimize olmadığını açık ve net olarak söyleriz. Asker ya da poliste değiliz. Silahımız yoktur. Taşımayız, bulundurmayız. Silahı savunmaz, şiddeti reddederiz. Ancak, kendini bilmez kişilerin çıkardığı kavgalarda dayağı hep biz yeriz. Silah bize çekilir. Yaralanan hatta öldürülen biz oluruz. Mahkemeye veriliriz. Senin kalemin tehlikeli denilerek hüküm giyeriz.. Mahkum ediliriz.

Bu nasıl bir demokrasi anlayışı ise, mevki ve makam gücünü elinde bulunduranların iradesi ile oluşturdukları gölgeleri hep üzerimize düşer. Basının ne özgürlüğü kalır ne de hürriyeti.. Ancak biz yine de görevimizin başında, haklının yanında, doğruluk peşinde koşar haberimizi yapar, yazımızı yazarız.

Burada sormak isterim. Acaba gazeteciler olmasa, nasıl bir demokrasi rejim şekli olur? Yöneticilik kudretini elinde bulunduranlar, nasıl bir egoizm içinde olurlar, nasıl bir ruh hali taşırlar? Düşünmek dahi istemiyorum.

Ancak, Görele’de “Susturun şunu, artık yazdırmayın” şeklinde irade beyan etmek ve hâkimiyeti altına almak istemek, bu tür akıl sağlığının ürünü değil midir? Oysa gerçek demokrasiye inanan birinin asla tasavvur etmeyeceği bu davranış türü ne yazık ki Görele’de hala var olma mücadelesi veriyor.

Lakin üzülmeyin. Bunlar türlerinin son örnekleri.. Demokrasi Türkiye’de var olduğu sürece bu fosillere pabuç bırakmayacak, elimiz kalem tuttuğu sürece yazmaya, kamuoyunu bilgilendirmeye devam edeceğiz..

“Gölge etme başka ihsan istemem” özdeyişinde olduğu gibi, biz gazeteci olarak nasıl ki haddimizi bilip sizin mevki ve makamlarınıza müdahale etmiyor isek, sizde haddinizi bilin ve işimize burnunuzu sokmayın..

Üzerimize düşürmeye çalıştığınız gölge ne yazık ki, ışık saçan kalemimiz karşısında hiçbir varlık gösteremediği gibi, oluşamıyor bile.. Hiç olmazsa onurunuz ile dik durun ve işimize burnunuzu sokmayın..

Siz işinizi yapın, bırakın gazeteciliği biz yapalım..

(alikayahaber@gmail.com)