İman eden insan, tüm varlığını ve yaşamını Yüce Allah'a adar, her an Rabbi'ile beraber olduğunun bilincindedir. Sürekli Allah'a ve sonsuz Cennetine kavuşma beklentisi içindedir. Dünya hayatında Rabbi için sabreder, O'na güvenip dayanır; gökten yere her işi düzenleyip kontrolü altında tutanın, gizlinin gizlisini ve içindekini görüp bilenin Yüce Allah olduğunu bilir. Yaptığı her işte, yaşadığı her olayda Allah'ın üstün aklını, hayranlık uyandıran benzersiz yaratma sanatını ve O'nun sonsuz gücünü görüp, üzerlerinde derin düşünür. Allah'ı anmak, insanı tüm kötülüklerden arındıran, insanın kalbine güven duygusu ve huzur indiren, sonsuz yaşamında da (Allah'ın dilemesiyle) kurtuluşa ulaşmasına vesile olacak olan en önemli yollardan biridir. Kur'an da Allah'ı anmanın önemi " ...Allah'ı zikretmek ise muhakkak en büyük (ibadet)tir..."(Ankebut Suresi, 45) ayetiyle haber verilir.
İnanan insanlar, günlük yaşamlarının her aşamasında Allah'ı anmalı, O'nunla kesintisiz bağlantı halinde olmalı, verilen sayısız nimete karşı sürekli şükretmeli, bilerek ya da bilmeyerek yaptıkları hataları nedeniyle bağışlanma dilemeli ve Allah'ın adını yüceltmelidirler. İnsanı, Allah ile dost kılacak ve Allah'a yakınlaşmasını sağlayacak en önemli ibadetlerden biri Allah'ı anmaktır. İnsan, yaşadığı her an, Allah'ın nimetini ve Rahmetini hatırlayıp O'na yöneldikçe daha da yakınlaşır. Karşılaştığı olaylar nedeniyle paniğe kapılmaz, öfkelenmez, üzülmez. Allah'ın kendisi için hazırladığı kaderden hoşnut olmadığı anlamına geleceği için, Rabbinden gelen her şeyi sabırla ve nezaketle karşılar. Yüce Allah bir Kur'an ayetinde Kendisini sürekli anmaları konusuna kullarının dikkatini çeker ve onları gaflet tehlikesine karşı uyarır:
Rabbini, sabah akşam, yüksek olmayan bir sesle, kendi kendine, ürpertiyle, yalvara yalvara ve için için zikret. Gaflete kapılanlardan olma. (Araf Suresi, 205)
İbadetler ve günlük eylemler, Allah'ın hoşnutluğunu kazanmak amacıyla yapılırsa, salih ameldir. İşler, Allah'ı anarak ve O'nun hoşnutluğu hedeflenerek yapılmazsa, karşılıksız birer amel haline gelebilirler. Bir Kur'an ayetinde, bizlere örnek olarak gönderilen Hz. Davud'un her işinde Allah'ı andığı "Biz Davud'a Süleyman'ı armağan ettik. O, ne güzel kuldu. Çünkü o, (daima Allah'a) yönelip-dönen biriydi". (Sad Suresi, 30) şeklinde haber verilir.
Kur'an'da Hz.Musa'nın da sürülerini sulama işi sırasında dahi, arada gölgeye çekilip, "..Rabbim, doğrusu bana indirdiğin her hayra muhtacım." (Kasas Suresi, 24) sözleriyle Allah'ı andığı haber verilir.
İnsan, Allah'ı anmada gösterdiği gevşeklik derecesinde O'ndan uzaklaşır. Kuran ahlakını yaşamayan kimseler Allah'ı anmadıkları hatta akıllarına dahi getirmedikleri için Kulluk sınırlarını aşar, Allah'ın buyruklarını göz ardı etmeyi yaşam biçimi haline getirirler. Allah'ı anma konusundaki gafletin boyutları ise "Kendileri Allah'ı unutmuş, böylece "O" da onlara kendi nefislerini unutturmuş olanlar gibi olmayın. İşte onlar, fasık olanların ta kendileridir." (Haşr Suresi, 19) ayetiyle haber verildiği üzere kişinin imanı için büyük bir tehlikedir.
İnsan birçok eksiklik ve kusurları olan bir varlıktır; yaratılmıştır ve yaratılmışlara has acizliklere sahiptir. Eksiklikten ve kusurdan münezzeh olan tek varlık yalnızca Allah'tır. İnsanın Allah karşısındaki acizliklerinin en önemlilerinden biri de unutmasıdır.
İnsanın yaşayabilmesi için Allah'ın her an hafızasında tuttuğu bilgilere ihtiyacı vardır. Allah o bilgilerden bir tane dahi eksiltme yaptığında, insan bu bilgiye yeniden sahip olmaya güç yetiremeyecektir. inanan kişi, böyle bir acizlik yaşadığında;"... Unuttuğun zaman Rabbini zikret ve de ki: "Umulur ki, Rabbim beni bundan daha yakın bir başarıya yöneltip-iletir." (Kehf Suresi, 24) ayeti gereği Allah'a sığınmalı, O'ndan yardım dilemelidir.
Allah'ı sürekli akılda tutmak, O'nun Ayetlerini tefekkür etmek insanın aklını ve şuurunu sürekli açık tutar. Allah'ı her an zikreden insan, Allah karşısındaki aczini ve güçsüzlüğünü daha iyi idrak eder, yalnızca Allah'tan ister, O'na teslim olur. Rabbi tüm bunların karşılığında ona, "insanlar arasında yürüyeceği bir nur verir." (Hadid Suresi, 28) ve güzel bir ahlaka kavuşturur.
Birçok insan genellikle zorlukta Allah'ı anıp, O'ndan yardım diler. Kötülük kendinden gidince Allah'ı unutur. Bu anlayıştaki insanların durumunu Yüce Rabbimiz Kur'an'da şöyle haber verir;"Karada ve Denizde sizi gezdiren Odur. Öyle ki siz Gemide bulunduğunuz zaman, onlar da güzel bir rüzgarla onu yüzdürürlerken ve (tam) bununla sevinmektelerken, ona çılgınca bir rüzgar gelip çatar ve her yandan dalgalar onları kuşatıverir; onlar artık bu (dalgalarla) gerçekten kuşatıldıklarını sanmışlarken, dinde O'na 'gönülden katıksız bağlılar (muhlisler)' olarak Allah'a dua etmeye başlarlar: "Andolsun eğer bundan bizi kurtaracak olursan, muhakkak Sana şükredenlerden olacağız." (Yunus Suresi, 22)
Ama (Allah) onları kurtarınca, hemen haksız yere, yeryüzünde taşkınlığa koyulurlar. "Ey insanlar, sizin taşkınlığınız, ancak kendi aleyhinizedir; (bu) dünya hayatının geçici metaıdır. Sonra dönüşünüz Bizedir, Biz de yaptıklarınızı size haber vereceğiz. (Yunus Suresi, 23)
Allah'ı unutan insan ahirette de kendisi unutulacaktır. Allah tarafından unutulmak ise en büyük kayıptır. Böyle bir durumda olmamak için, dünya hayatındayken sürekli Yüce Rabbimizi anmalı, O'nun rahmetinden uzak kalmaktan korkmalıyız. Allah'ı sürekli anan insan ise hem bu dünyada hem de ahiret hayatında güzel bir yaşam ile yaşatılacaktır.
