Yazılarımdaki öneri ve eleştiriler karşısında bu güne kadar Bulancak ve Piraziz yerel yönetimleri ve kaymakamları tarafından herhangi yanıt, öneri ve tepki almadım. Bu durum açıkçası beni ve benim gibi düşünen yöre insanlarını Bulancak ve Piraziz adına rahatsız etmektedir.

Geçen yıl Ordu Olay Gazetesinde yayımlanan “ Yolsuz Okul”  başlıklı bir yazımdan  rahatsız olan, alınan bir ilçe kaymakamı  beni Milli Eğitim Müdürüne ve Valiye şikayet etmişti. Kaymakamın bu davranışı beni açıkçası mutlu etmişti. Çünkü kaymakamın, yazının içeriğine duyduğu rahatsızlık aslında sorunun çözümüne yönelik bir ışık demekti. Kendisini telefonla arayarak teşekkür ettim. Birkaç ay içinde de çamur deryası okul yolu asfalt hale geldi. O öğrencilerin, öğretmenlerin, velilerin ve ilçe esnafının sevincini beraber paylaşmış olmam yaşadığım en büyük mutluluklardan birisidir.

Yazıdan rahatsızlığını belirten kaymakam o ilçeden başka küçük bir İle vali yardımcısı olarak tayin oldu gitti. O gitti ama biz yine bu yörede yaşıyoruz, yaşamak zorundayız.

Sayın okuyucular demek istemem şu ki; Piraziz küçük bir ilçe, geniş  ve kapsamlı sorunu olmayan bir ilçe. Ancak, Ordu-Giresun arasında geleceği en parlak, yıldızı parlayacak potansiyeli olan bir ilçe. Çünkü Piraziz; Ordu-Giresun havaalanına 3 km. mesafede, yapımı 2014’ de bitecek olan Karadeniz’i Akdeniz’e bağlayacak otoyolun başlangıcında, yaylaları ulaşılabilir nitelikte birbirine bağlayan Yeşil Hat Projesi içerisinde, yayla-deniz turizmiyle birlikte eko ve inanç turizminin de merkezinde yer alıyor. Böyle bir yerde üstelik genç bir kaymakamın görev yapması en azından kendisi için bir şanstır. Geçmiş yıllarda bu ilçelerde görev yapmış ve ismini yazdırmış kimi kaymakamlar bunun ödülünü daha üst makamlara  atanarak görmüşlerdir. Örneğin en son, eğitim-turizm, kültür ve sanat alanında başarılı projeleri hayata geçiren Ordu Valisi Orhan DÜZGÜN’ü bu başarısı, Kayseri gibi büyük bir ilin valiliğine taşıdı.

Ben, aslında genç Piraziz Kaymakamına bu hususu hatırlatmak istedim. Benim kimseyi yermek, eleştirmek, kırmak gibi amacım olamaz. Anlatmak istediğim, anlatmaya çalıştığım husus şu; son yıllarda Eko ve İnanç Turizmi çerçevesinde Şeyhli eko turizmin merkezi konumuna geldi. Yerli ve yabancı konukları ağırlamaya başladı. Ayrıca Piraziz Köyü türbesi ile Gökçeali’de bulunan Şeyh İdris türbelerinin mimari bir tarzda restore edilerek ziyarete açılması da bu yörenin inanç turizmine ve hiç kuşkusuz Piraziz’in tanıtımına katkı sağlayacaktır.

Ne var ki yüz binlerce lira harcanarak restore edilen bu türbelere ziyaretçilerin hangi yolu kullanarak gelecekleri hala belirsizliğini koruyor. Örneğin Piraziz’den Nefsi Piraziz Köyünde bulunan türbeye ve Şehit Tuğgeneral Bahtiyar Aydın İzci Evine gelmek isteyen ziyaretçiler acaba hangi yoldan gitsem diye dakikalarca düşünmek zorunda kalıyor. Yarısı betonlanmış Kargı yolunu mu, bir kısmı asfalt Şeyhkıran yolunu mu, yarısı beton Maden-Nefsi Piraziz yolunu mu, Dere yolunu mu, yoksa Şeyhli-Nefsi Piraziz arasındaki dar stabilize Saydere yolunu mu kullansam diye düşünmek zorunda kalıyor. Bu beş yoldan hiç olmazsa bir tanesi ulaşım için yeterli hale niçin getirilemez? Bu soru insanların beyinlerine takılan bir çengel gibi duruyor ne yazık ki!

Eğer Eko Turizmle İnanç Turizmi beraber hayata geçirilmek isteniyorsa ki doğrusu da budur Şeyhli-Gökçeali-Nefsi Piraziz üçgenini birbirine ulaşılabilir nitelikte yolla bağlamak gerekir. Ne yazık ki Gökçeali-Nefsi Piraziz arasındaki yolun 200 metrelik bölümü yıllardır betonlanmayı bekliyor.

İnsan sormadan edemiyor; ey yetkililer siz devletin yüz binlerce lirasını bu türbelerin restorasyonuna niçin harcadınız? Ziyaretçileri başka bir ulaşım yolu ile mi bu mekanlara getireceksiniz? Yoksa bu harcamaların başka bir siyasi yönü mü var? Lütfen kamuoyunu aydınlatınız!

    Hakkı YILMAZ/ Eğitimci-Eğitim Denetmeni

 e-mail: hakki1955@hotmail.com  GSM: 0532 646 87 82

www.nefsipiraziz.com