Bilindiği üzere eğitim sistemindeki 4+4+4, 2012-2013
öğretim yılından itibaren uygulamaya girecek. MEB Teşkilat Yasasında yapılan bu
değişikliği daha önce bu köşede “ Kesintili Eğitim “ başlıklı yazımla dile
getirmiş, kuşkularımı aktarmıştım.
4+4+4 uygulamasının getirdiği en önemli
değişikliklerden birisi hiç kuşkusuz öğretim yaşının 7’den 6’ya indirilmesidir.
Yani 5,5 yaşındaki çocuk ile 7 yaşındaki çocuk aynı sınıfı ve dersliği
paylaşacak. Bu uygulama ( 6 yaş uygulaması) 1985 yılında da denenmiş, deneme
sonucunda olumsuz sonuçları görüldüğünden bu uygulamadan vazgeçilmiştir.
72 aylıktan 60 aya indirilen kayıt yaşı sonucunda
aynı sınıfta üç farklı yaşta öğrenci bulunacaktır. Bu uygulama sırasında
öğretmen-veli-öğrenci ve yönetici boyutunda birtakım sorunlar ve sıkıntıların
yaşanacağı kuşku götürmez bilimsel bir gerçektir. Üniversitelerin, bilim
adamlarının, eğitim bilimcilerinin ve psikologların bu alandaki görüş ve
önerileri dikkate alınmadan yapılan değişiklikte en zararlı çıkacak olan
çocuklarımız ve dolayısıyla ülkemizin geleceğidir.
I.sınıfa kayıt yaşının 60 aya indirilmesi okulların
öğrenci sayısında da büyük bir oranda artış sağlayacaktır. Bu ise fiziki
anlamda yetersizlik çeken İstanbul gibi büyük metropollerde derslik sıkıntısına
yol açacak, 60-70 kişilik sınıflarda ders yapılmasına neden olacaktır. Nitekim
İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü okul ve derslik ihtiyacını karşılamak için bina
kiralama yoluna gideceğini açıklamaktadır. Aynı zamanda fiziki anlamdaki bu sıkıntı
çoğu okulları normal öğretimden ikili öğretime geçmek zorunda bırakacaktır.
Diğer bir sorun ise haftalık ders saat sayısının
5,6,7,8.sınıflarda yani ortaokulda 30 saatten 36-37 saate çıkmış olmasıdır.
Haftalık ders saatinin artması ikili öğretim yapan okullarda sıkıntı yaratacak,
sabahçı öğrenciler okula çok erken gidecek, öğleci grup ise akşam çok geç eve
dönebileceklerdir.
Tüm bu olumsuzluklara karşın istenirse çözüm yolları
yine de vardır;
-
5,5-6 yaş (60-66 aylıklar) uygulamasından vazgeçilerek bu öğrencilerin
anasınıfına alınması,
-
Okulöncesinin de zorunlu hale getirilmesi,
-
Haftalık ders saat sayısının artırılması yerine eğitim işgününü Avrupa’da
olduğu gibi 180’den 200 veya 210 güne çıkarılması,
-
Fiziki yetersizlik çeken illerin, mevcut dershane ve özel okulların fiziki
olanaklarından yararlanması,
-
Geç kalınmış olmasına karşın sistemle ilgili üniversitelerin, eğitim
bilimcilerin, psikologların, basın ve yayın organlarının, siyasi partilerin,
STÖ ve demokratik kitle örgütlerinin de görüş ve önerilerine kulak verilmesi.
Hakkı YILMAZ/ Eğitimci-Eğitim Denetmeni
e-mail: hakki1955@hotmail.com
GSM: 0532 646 87 82
www.nefsipiraziz.com
